به گزارش برق نیوز، مشروح گفتگوی برنامه رادیویی با مدیرکل دفتر توسعه سامانه‌های کوچک مقیاس ساتبا (سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر) در ادامه خبر آمده است.
آیا مردم عادی می‌توانند در خانه‌هایشان از انرژی‌های نو مانند صفحات خورشیدی استفاده کنند؟
هدف مطلوب از توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، همین است؛ به طور مثال، خانواده‌های هندی از سامانه‌های خورشیدی متعددی برای تولید برق استفاده می‌کنند و عملاً با شبکه، تبادل برق دارند.
از دهه ۷۰ بنا بود نیروگاه ها‌ی تجدیدپذیر را با خرید تضمینی برق توسعه دهیم؛ برای شروع، با یکی از نمایندگان پارلمان آلمان صحبت کردیم که می‌گفت، برخلاف ایران، مجلس آلمان به دولت این کشور پیشنهاد توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را داده است.
پیشنهاد مجلس آلمان این بود که برق تولیدی نیروگاه‌های تجدیدپذیر را در مقطعی، گران‌تر از قیمت واقعی از مردم و سرمایه‌گذاران بخریم تا این نیروگاه‌ها توسعه پیدا کنند؛ در آن زمان که کار را شروع کردند، قیمت برق رایج یا در شبکه از نوع فسیلی، حدود ۲۵ سنت بود، اما پارلمان آلمان، آن را حدود ۷۰ سنت قیمت گذاری کرد.
اکنون با توجه به توسعه تکنولوژی‌ها و تجاری‌سازی‌هایی که اتفاق افتاده، قیمت برق فسیلی و تجدیدپذیر در این کشور یکسان شده و عملاً مردم برق تولیدی را با شبکه مبادله می‌کنند؛ یعنی اگر کسی در پشت بام منزل خود، یک نیروگاه خورشیدی ایجاد کرده و برق تولیدی مازاد دارد، می‌تواند آن را به شبکه با همان قیمت یکسان بفروشد یا اگر کسی برقی نیاز داشته باشد، می‌تواند با همان قیمت از شبکه بخرد.
نقطه مطلوب همین است که ما هم بتوانیم برق را مبادله کنیم، اما واقعیت این است که غیرواقعی بودن قیمت انرژی در ایران، شرایط ما متفاوت است؛ امروز هم برای آن که بتوانیم جذابیت سرمایه‌گذاری را در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر ایجاد کنیم، باید حداقل برق خورشیدی را که با خانه‌ها سازگاری بیشتری دارد، با قیمت بالاتری خریداری کنیم.
چرا این اتفاق در ایران رخ نداده است؟
اکنون دولت برق را با قیمت‌های یارانه‌ای به مردم تحویل می‌دهد؛ به طوری که میانگین قیمت برق، یعنی برقی که به روستا‌ها ارائه می‌کنیم، زیر صد تومان به ازای هر کیلووات‌ساعت است.
پارسال به ازای هر کیلووات‌ساعت، ۲۲۰۰ تومان پرداختیم و امسال، این عدد به حدود سه هزار تومان خواهد رسید.
باید توجه شود که در دنیا، مردم همان میزان که برق تولید می‌کنند، مصرف ندارند یعنی باید مصارف غیرضروری برق در ایران هم کاهش یابد و برق تولیدی، برای رشد اقتصاد به کار گرفته شود.
مردم باید به این نقطه برسند که خودشان انتخاب کنند که برق را به چه میزان تولید یا مصرف کنند و این مطلوب‌ترین حالت ممکن است.
مردم چگونه می‌توانند با سرمایه شخصی، انرژی تجدیدپذیر و پاک در منزل خود تولید کنند؟
این مدل کاملا قابل اجراست؛ به طور مثال، ما از یک خانواده‌ای که بخواهد پنج کیلووات یا از سرمایه‌گذار و کارخانه‌‍داری که بخواهد تا چندین مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر احداث کند، خرید تضمینی برق انجام می‌دهیم.
در بخش خانگی، پارسال ۱۶۵۰ تومان به ازای هر کیلووات ساعت خریداری می‌کردیم که امسال، احتمالاً نزدیک به ۳۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد.
به طور کلی، با این تفکر دولتی نمی‌توان انرژی‌های تجدیدپذیر را توسعه داد، زیرا وزارت نیرو هرکیلووات‌ساعت برق را به صورت یارانه‌ای، صد تا ۱۵۰ تومان به مردم می‌دهد، اما برق تجدیدپذیر را سه هزار تومان می‌خریم.
برای مصرف برق حداقلی یک خانوار که نزدیک به دو تا سه کیلووات است، حدود ۹۰ تا ۱۰۰ میلیون هزینه احداث نیروگاه خورشیدی می‌شود.
